Próby z anteną dipol ziemny o długości około 600m

Udane próby z dipolem ziemnym o długości około 150m zachęciły mnie do eksperymentu z dłuższą anteną o długości około 600m. Jako elektrody zastosowałem z jednej strony ceownik o długości około 1,5m zatopiony na brzegu jeziora a z drugiej uziom przemysłowy.

Antena składała się z dwóch odcinków przewodu jakie akurat miałem dostępne tj. o długości 150m (zwarty na końcach antenowy przewód symetryczny 300Ω) i polowy kabel lekki (PKL) o długości około 600m.

Opór anteny dla prądu stałego wynosił około 1kΩ.

Rezystancja przewodu PKL o długości około 600m wynosiła około 20Ω

Rezystancja przewodu symetrycznego o długości około 150m wynosiła około 70Ω

A więc tylko rezystancja strat dla samych przewodów wynosiła około 90Ω

Wykres impedancji anteny z przełożeniem transformatora 1:4

Wykres impedancji anteny z przełożeniem transformatora 1:9

Wykres impedancji anteny z przełożeniem transformatora 1:16

Przy dipolu ziemnym o długości 600m widoczne są minima i maksima impedancji, które najłatwiej mogę zinterpretować jako rezonansowe. Pierwszy pik występuje około częstotliwości 100kHz i ma impedancję około 200Ω, co można zinterpretować jako wibrator ćwierćfalowy położony na ziemi – długość anteny + pojemności uziomów.

Drugi pik występuje przy częstotliwości około 350kHz i wynosi również około 200Ω i wydaje się tu że wytłumaczeniem jest długość około 5/8lamda dla tej częstotliwości – długość anteny + pojemności uziomów

Impedancja w paśmie 472kHz wynosiła około 450Ω co pozwoliło na eksperyment z nadawaniem i odbiorem w pasmie 630m. Nienajlepszy – letni okres propagacji na falach średnich nie zachęca do takich eksperymentów ze względu na małą liczbę stacji czynnych w paśmie 472kHz ale udało się w systemie WSPR odebrać stacje DK8NI oraz uzyskać raporty od SP5XSB i LA8AV.

SWR mierzony reflektometrem ID-Elektronik (135kHz-10MHz) pokazywał wartość około 1,25. Moc nadajnika przy próbach wynosiła około 28W.

Wydaje się celowe przeprowadzanie następnych eksperymentów z dłuższą anteną o długości ponad 2km, po zakończeniu okresu burzowego na półkuli północnej i zdobyciu odpowiedniej ilości przewodu PKL.

Link do pierwszego eksperymentu z dipolem ziemnym o długości 150m poniżej:

Próby z anteną dipol ziemny

Dekodowanie 7-znakowej wiadomości na 6470Hz

3 lipca 2017 roku Stefan DK7FC nadał 7-godzinną transmisję ebnaut zawierającą 7 znaków. Poprzednio byłem w stanie zdekodować2-3 znakowe transmisje wysłane w podobnym czasie, więc 7 znaków wydawało się być nie do odebrania. Artykuł pokazuje w jaki sposób ta transmisja została jednak zdekodowana i może być ciekawym przewodnikiem dla osób które zaczynają uzywać linuxa i/lub vlfrx-tools.
Czytaj dalej Dekodowanie 7-znakowej wiadomości na 6470Hz

Próby z anteną dipol ziemny

Pierwsze próby z antenami dipol ziemny przeprowadziłem w latach dziewięćdziesiątych stosując przemysłowe instalacje wody ciepłowniczej. Do eksperymentów z tymi ciekawymi antenami postanowiłem powrócić przy okazji budowy studni na działce. Wiercąc testowy odwiert dla studni o głębokości około 5m, postanowiłem wykorzystać go jako jedną z elektrod. Na dnie niestety nie było ani śladu wilgoci a zastosowana elektroda nie była zasypana – po postu wstawiłem w dno odwiertu dwu metrowej długości kątownik aluminiowy. Duża rezystancja połącznia z ziemią oczywiście wpłynęła znacząco na sprawność anteny. Drugą elektrodą był półtora metrowej długości ceownik stalowy zatopiony na brzegu jeziora. Odległość miedzy elektrodami wynosiła około 150m

Czytaj dalej Próby z anteną dipol ziemny