Udane próby z dipolem ziemnym o długości około 150m zachęciły mnie do eksperymentu z dłuższą anteną o długości około 600m. Jako elektrody zastosowałem z jednej strony ceownik o długości około 1,5m zatopiony na brzegu jeziora a z drugiej uziom przemysłowy.
Antena składała się z dwóch odcinków przewodu jakie akurat miałem dostępne tj. o długości 150m (zwarty na końcach antenowy przewód symetryczny 300Ω) i polowy kabel lekki (PKL) o długości około 600m.
Opór anteny dla prądu stałego wynosił około 1kΩ.
Rezystancja przewodu PKL o długości około 600m wynosiła około 20Ω
Rezystancja przewodu symetrycznego o długości około 150m wynosiła około 70Ω
A więc tylko rezystancja strat dla samych przewodów wynosiła około 90Ω
Wykres impedancji anteny z przełożeniem transformatora 1:4
Wykres impedancji anteny z przełożeniem transformatora 1:9
Wykres impedancji anteny z przełożeniem transformatora 1:16
Przy dipolu ziemnym o długości 600m widoczne są minima i maksima impedancji, które najłatwiej mogę zinterpretować jako rezonansowe. Pierwszy pik występuje około częstotliwości 100kHz i ma impedancję około 200Ω, co można zinterpretować jako wibrator ćwierćfalowy położony na ziemi – długość anteny + pojemności uziomów.
Drugi pik występuje przy częstotliwości około 350kHz i wynosi również około 200Ω i wydaje się tu że wytłumaczeniem jest długość około 5/8lamda dla tej częstotliwości – długość anteny + pojemności uziomów
Impedancja w paśmie 472kHz wynosiła około 450Ω co pozwoliło na eksperyment z nadawaniem i odbiorem w pasmie 630m. Nienajlepszy – letni okres propagacji na falach średnich nie zachęca do takich eksperymentów ze względu na małą liczbę stacji czynnych w paśmie 472kHz ale udało się w systemie WSPR odebrać stacje DK8NI oraz uzyskać raporty od SP5XSB i LA8AV.
SWR mierzony reflektometrem ID-Elektronik (135kHz-10MHz) pokazywał wartość około 1,25. Moc nadajnika przy próbach wynosiła około 28W.
Wydaje się celowe przeprowadzanie następnych eksperymentów z dłuższą anteną o długości ponad 2km, po zakończeniu okresu burzowego na półkuli północnej i zdobyciu odpowiedniej ilości przewodu PKL.
Link do pierwszego eksperymentu z dipolem ziemnym o długości 150m poniżej: